Scarlet StoriesAlbum

Voor een bijzonder geïnteresseerde recensent is zes jaar wachten lang. Erg lang. Al vanaf het moment dat Lisette van den Berg en Bram te Kamp nog een koppel waren (zowel in band als in relationele sfeer), was Progwereld enthousiast over de muzikale kwaliteiten van het duo. Sinds 2013 volgen wij de band, tijdens hun opleiding aan de Rock Academie in Tilburg, maar ook tijdens de vorming van muzikaal duo naar vijfkoppig band. Weliswaar op afstand, maar elk moment in hun prille carrière waren we scherp op nieuws rondom de band. Stiekem mogen we het onszelf nageven; we hadden een vooruitziende blik.

En nu stoppen met die borstklopperij! Want dat de band met een debuut als dit zou komen hadden we in onze stoutste dromen niet verwacht. Wat een power! Op zowel muzikaal en vocaal gebied krijgen we iets indrukwekkends in onze oren geblazen. En als klap op de vuurpijl ook nog eens een nagenoeg smetteloze productie en bijzonder mooie kunst van Jelle Steenhuisen via het artwork.

In Oktober van 2018 start Scarlet Stories een crowdfunding actie op om de kosten van debuut financieel af te schermen, wat een maand later ook daadwerkelijk lukt. De band heeft op dat moment de meeste songs al in de steigers staan, waardoor het vijftal in het voorjaar van 2019 ontspannen de Sandlane studio’s van Joost van den Broek binnen kan stappen. Tekstueel is de cd beladen met een zware boodschap, volgens de band is ’Necrologies’ een ode aan alle dieren en mensen die geleden hebben of gestorven zijn door de hebzucht van anderen. Het is een erkenning van hun strijd, pijn of onschuld. De songs vertellen over hun lijden, of over hun doodsoorzaak. Ze laten de duistere kant van de mensheid zien en de teksten gaan over emoties, onrecht, moord maar ook over schoonheid. De teksten zijn geschreven om tot nadenken aan te zetten. Voor een debuutalbum zou je zeggen dat die boodschap net even iets té pretentieus is, maar wie ben ik…

Scarlet Stories maakt muziek die over de hele linie stevig, onderhuids, bezwerend en melodieus is. Je kunt de band niet in één simpele pennenstreek omschrijven en zeker niet in één hokje of genre plaatsen. Scarlet Stories staat voor progressiviteit met behoud van stijl. Scarlet Stories maakt kwaliteitsmuziek met plaagstootjes naar hoge verwachtingspatronen. Scarlet Stories is als een kameleon in de progressieve rock. De band balanceert op het koord van progressieve rock, metal en… dynamiek! Want de Tilburgers maken geen prog in de essentie van het woord, maar ook geen metal. De band werd tot aan vandaag vaak in één adem met Opeth genoemd, gek genoeg denk je dat in de eerste luisterbeurt, maar die vergelijking verdwijnt vrij snel. De (solo) gitaren van Bram te Kamp en Carmen Raats staan centraal in de composities, maar even belangrijk zijn de drums van Tim Kuper en de vioolpartijen van Sophie Ansems. Én natuurlijk.. de voortreffelijke zang van Lisette van den Berg.

Pronkstuk van de cd is de track Vingt Mille Lieues Sous Les Mers, die enkele maanden voor de release van het album door middel van een video is uitgegeven. In feite representeert deze track het album in optima forma. Kijk en luister naar de video en je weet wat je van deze band kunt verwachten. Evenwichtige opbouw, heftige en stevige gitaar riffs, krachtige, sfeervolle en meeslepende passages, hoogstaande instrument beheersing en lange uitgesponnen conceptsongs. Zo’n beetje alles wat de avontuurlijke progmetal-fan graag hoort. In gedachtegoed ligt de vergelijking met Ayreon op de loer, ook qua muzikale invulling.

Die evenwichtige opbouw vind je in The Tell – Tale Heart. Hier worden de instrumenten gedisciplineerd gehanteerd om langzaam op te bouwen naar het echte metalen geweld. De gitaar riffs zijn halverwege van het type “stevige kost”, en de stem van Lisette van den Berg trekt gelijkwaardig op met de instrumenten. De gitaarsolo op het einde is zoals wij progrockers maar al te graag horen. De vioolklanken van Sophie Ansems kruipen tussen de gitaren door. Herkenbaar, het verrijkt de compositie maar blijft toch subtiel op de achtergrond. Fenomenaal.

Loodzwaar klinkt In Blood And Limbs And Gore And Clay, waar het intro regelrecht van een Swallow The Sun album zou kunnen komen. Donkere en zware riffs, zachte passages, meervoudige gitaren, alleen de zang van Lisette van den Berg zorgt voor de differentiatie in de genoemde vergelijking. De achtergrondzang aan het einde van de track is van de buitencategorie, net als (opnieuw) de sublieme solo van Bram te Kamp. Hier een heerlijke baspartij van Wessel Maas en het achtergrondkoor is uniek in het gebruikelijke doom genre. Liefhebbers van de band Dool kunnen hier ongetwijfeld ook mee uit de voeten.

We hebben het al eerder opgemerkt, maar zangeres Lisette van den Berg is een talent van de buitencategorie. Van den Berg klinkt de ene keer net zo geil als Vanessa Paradis, op andere momenten klinkt ze zo scherp als een feeks die met de scherpte van haar nagel je hart doorboort. Een veel gebruikt productiemiddel om vrouwelijke vocalen te dubbelen om de dynamiek van een stem te versterken wordt door producent Joost van den Broek vermeden. En dat dat doet hij goed, want de zang van Lisette van den Berg is bijzonder krachtig (luister eens goed naar Craving) en een instrument op zichzelf. De productie is sowieso van een fantastisch niveau. Muziek technisch maar zeer zeker ook op het gebied van mix en mastering. Klein voorbeeldje wat productioneel indruk maakt; de intredende drums op de achtergrond van Dust. Wauw!

Voor de duidelijkheid: dit is een debuutalbum beste lezers. Een cd van een groep jonge twintigers die voor het eerst een langspeler hebben opgenomen. Dus geen album door bandleden die al veel ervaring hebben opgedaan en waar een groep langzaam groeit naar een sublieme kwaliteit. Luister dit album bij voorkeur op een moment dat je er in één lengte van kunt genieten. Laat je betoveren en bezweren door de muziek van Scarlet Stories!

Het moet wel heel vreemd lopen als dit niet hét Nederlandse debuut van het jaar 2019 wordt in de wereld van progressieve rockmuziek.